می‌دونی رفیق .
آدرس اشتباهی اونجاست که
میری جلو
میری جلو
میری جلو
بعد وقتی رسیدی، میبینی عه!
اصلا مقصد غلط بوده.
وقتی راه غلط باشه (نه مقصد) همون وسط مسطا متوجه غلط بودنش میشی و مسیرتو عوض میکنی
حالا یا دور میزنی و از اول شروع میکنی
یا از همون وسط راهتو کج میکنی سمت همون آدرسی که میخوای!
اما امان از آدرسی که به کل غلط باشه
ینی بگن این مقصد اینجوری و اونجوریه، اما نباشه
اینطوری کل مسیر رو با اشتیاق و شور و هیجان میری جلو .
تشنه رسیدنی
هیچ چیزی توجهتو جلب نمیکنه
اما
اما
کاش همیشه در مسیر بودی
کاش همین شور و هیجان رو داشتی
چون وقتی برسی و ببینی آدرس به کل غلط بوده
وقتی برسی و ببینی مقصد رو اشتباه اومدی
یهو پنچر میشی همونجا
میبُرّی
و دیگه حالی برای برگشتن و عوض کردن راه و . نیست.
مجبوری با همون مقصد اشتباهِ عزیزت سر کنی!
درباره این سایت